Ga eens bij jezelf na wanneer je ontzettend boos bent. Wat ligt eraan ten grondslag?
Gaat iets niet zoals jij wenst? Gebeurt er in jouw ogen onrecht? Is het jouw harnas, jouw beschermlaag om geen pijn te voelen? Reageert iemand op een manier zoals je niet had verwacht? Voel je je bedreigt? Wil je ergens controle over hebben?
Voel je je machteloos?
Grote kans dat je je eigen grenzen niet respecteert en deze al een tijdje niet helder hebt aangegeven. Of je doet te lang iets tegen je zin en brengt daar geen verandering in. Wellicht zeg je vaak ‘ja’ tegen een ander en daarmee ‘nee’ tegen je zelf. Dat is frustrerend. De laatste druppel die jouw emmer doet overstromen. Te lang iets opkroppen, inhouden en laten sudderen waardoor je als een vulkaan uitbarst en van je af spuwt.
En dat is vaak waar we bang voor zijn. De ‘controle’ verliezen over onze boosheid. Juist omdat boosheid zo’n enorme kracht heeft. Het doet er niet toe wat de oorzaak van jouw boosheid is. Het gaat erom dat je deze (eerlijk) opmerkt en hoe je met je boosheid om gaat. In respect naar je zelf, de ander en je omgeving.
Naar een ander of gebeurtenis wijzen als oorzaak voor jouw boosheid, helpt je niet. Boosheid heeft een kracht en kun je omzetten in creativiteit wanneer je beseft dat het jouw eigen emotie (energie in beweging) is. Voel het, vrees het niet. Dan zal het jou behoeden voor stress en kun je jouw boosheid ombuigen naar vreugde.
Bijgaand een inspirerend verhaal uit ‘Dansen tussen vreugde en verdriet’ van Mansukh Patel en Rita Goswami
Het geschenk
Boeddha bracht eens een bezoek aan een klein Indiaas dorp waar de mensen terstond toestroomden om naar hem te luisteren. Onder de toehoorders was een jonge man die zo in de ban raakt van Boeddha’s woorden dat hij alle besef van tijd verloor en zijn verplichtingen op de boerderij van zijn vader helemaal vergat. De vader stuurde een andere zoon eropuit om hem te zoeken, maar ook die bleef geboeid staan luisteren. Toen stuurde de boer een ander zoon, maar ook die kwam niet terug.
Woedend ging de vader op weg om zelf zijn zoons te zoeken. Hij baande zich met zijn ellebogen een weg door de menigte en eenmaal vooraan aangekomen, begon hij vreselijk te razen en te tieren. Hij beschuldigde Boeddha ervan dat hij de jeugd ertoe aanzette hun verantwoordelijkheden te ontlopen, in plaats van ze de waarde van het werken en eerbied tegenover hun ouders bij te brengen.
Boeddha glimlachte en zei; “Mijn vriend, als ik naar jouw huis kom met een geschenk en jij aanvaardt dat, van wie is dat geschenk dan?”.
“Van mij natuurlijk”, antwoordde de vader, nogal uit het veld geslagen.
“En als u het geschenk zou weigeren, van wie zou het dan zijn?”. De man was zeer geïrriteerd over deze vreemde vraag, maar antwoordde: “Van u natuurlijk, maar wat heeft dat er allemaal mee te maken?”.
Toen zei Boeddha: “Jouw geschenk aan mij op dit moment is kwaadheid, en ik weiger dat geschenk te aanvaarden. De kwaadheid blijft dus van jou.”
Als mensen om je heen kwaad worden, neem dan een voorbeeld aan Boeddha en besluit die kwaadheid niet te aanvaarden. Als je boosheid beantwoordt met boosheid, zul je nooit en oplossing voor het probleem vinden. Je probeert alleen maar de kwaadheid die daar voor je staat, te overtroeven.
