Zien wat er is

zien wat er is

Zien wat er is, is kijken met een open mind. Soms is iets zo duidelijk zichtbaar, dat je er gewoon ‘overheen’ kijkt. Je hebt het misschien wel eens meegemaakt dat je naar je bril loopt te zoeken terwijl je deze gewoon op je neus of hoofd hebt. Je kijkt daar niet omdat je denkt dat je het ergens hebt neergelegd.

Je hoofd bepaalt doorgaans wat je ziet. Vaak maak je al aannames in je hoofd doordat het beelden associeert bij de verwachtingen en veronderstellingen die je hebt. Een duidelijk voorbeeld is wanneer je een boek leest. De omgeving en de personages in het verhaal krijgen een beeld en kleuren. Wanneer iemand anders hetzelfde boek leest, krijgen de omgeving en de personages een ander beeld en kleuren.

In het onderstaand verhaal wordt eveneens duidelijk hoe je je blind kunt staren op een kleiner deel zodat het grote niet eens wordt opgemerkt in je blikveld.

De smokkelaar

In Mexico wordt heel wat gesmokkeld. Op een dag rijdt er een Mexicaan op de fiets richting grens met een baal zand op zijn rug. De douanier sommeert hem te stoppen: “Stop! Ik wil zien wat er in die zak zit.”
De man zegt dat er zand in zit. De douanier vraagt hem om de zak te legen en ja hoor, er zit alleen maar zand in, dus laat hij hem gaan. Dit gebeurt elke week weer, wel twee of drie keer per week en de douanier vermoedt dat er iets niet pluis is.
Op een dag is hij aan de andere kant van de grens. Hij zit in het café wat te drinken en ziet die man binnenkomen. Hij loopt naar de Mexicaan toe en zegt: “Ik heb je bij de grens gezien, maar nu ben ik niet in functie. Ik haal een drankje voor je.”
Ze drinken wat en hij zegt tegen de man: “Luister, even over wat er bij de grens gebeurt. Jij zit op je fiets met je zandzak en als ik erin kijk zit er altijd zand in. Ik heb sterk het vermoeden dat je iets smokkelt. Vooruit, we zijn nu vrienden, ik zal je niet aangeven, maar zeg me wat je smokkelt.”
En de Mexicaan antwoordt: “Fietsen.”

Reacties zijn gesloten.