Projecties en spiegels, zijn in de coaching veel gebruikte  woorden. Wat wordt hier nu mee bedoeld? Het is een proces van bewustwording van jouw binnenwereld. Dat wat er aan gedachten, gevoelens en gedrag in jou leeft, wordt jou getoond. Dit gebeurt doordat een persoon of de omgeving jou spiegelt van wat in jouw binnenwereld afspeelt. Ben jij bereid te ontvangen wat jou wordt gespiegeld? Daar is ook moed voor nodig om werkelijk te zien en te ontvangen. Het is niet altijd leuk wat jou (terug)gegeven wordt. Wat jij, veelal onbewust, projecteert op de buitenwereld, krijg je gespiegeld terug: ‘Zo binnen, zo buiten’.

Projecties en spiegels vanuit jouw wereldbeeld

Het mooie van deze spiegels is dat je je bewust wordt van jouw eigen (wereld)beeld en jouw projecties kunt bijstellen en sturen. We zijn wandelende zend- en ontvangstmasten. Wat je graag wilt zien en ontvangen, heb je eerst zelf te geven en uit te zenden. Onbewust zenden we vaak uit wat we juist niet willen. Het is dus zaak te ontdekken wat je graag wilt. En dat ontdek je door je op je eigen gevoel af te stemmen. Als je je licht, verheugd en dankbaar voelt bij het idee van wat je graag wilt manifesteren en ontvangen, dan is dat wat je werkelijk wilt. De triggerende spiegels en projecties die je op je pad naar dat gewenste doel tegenkomt, kun je als gidsen en signalen zien om niet werkende gedachten die de realisatie in de weg staan op te ruimen. Dit kunnen gedachten zijn als, ‘Ja, maar dat verdien ik niet echt’ of ‘Ik geloof niet echt dat het lukt’, ‘Zie je wel, de wereld is tegen me’. Je kent ze vast wel, de kritische en twijfelende stemmetjes in je hoofd. Als je ze opmerkt, glimlach er naar en geef je aandacht aan wat je wel wilt, zodat dat ook naar jou terug gespiegeld wordt.

‘Verander de wereld, begin bij jezelf.’

Ter inspiratie bijgaand verhaal:

‘Een hond rende een spiegelpaleis binnen. Alle wanden waren voorzien van spiegels. De hond zag ineens allemaal honden. Hij gromde en de honden gromden terug. Hij liet zijn tanden zien en alle honden lieten hun tanden zien. De hond werd woedend en alle honden werden woedend. De hond schrok hier zo van, bleef rennen en stortte uiteindelijk van uitputting in elkaar. Had hij maar 1 x met zijn staart gekwispeld, dan hadden al zijn spiegelbeelden hetzelfde vriendelijk gebaar teruggegeven.’